Verlatingsangst

 

Mijn leven lang heb ik mij emotioneel afhankelijk gevoeld van een levenspartner. Scheidingsangst, verlatingsangst, geef het maar een naam. Diep verdrietig zonder partner. En niet bepaald kritisch een partner kiezen. Steeds de verkeerde, klein vrouwtje dat ik was. Ik dacht dat dat normaal was, dat het liefde was en dat het bij iedereen zo was. Tijdens mijn laatste relatie merkte ik al snel dat er iets niet pluis was, alle alarmbellen rinkelden en ik vroeg mij af “waarom waarom kan ik hier geen eind aan maken terwijl ik weet dat ik in een vergiftigende relatie zit?”


Regressie

De regressie sessie hielp mij de oorzaak te ontdekken van mijn “tegen beter weten in” afhankelijk zijn. De aanzet zat in de gebeurtenis van toen ik een jaar of 5 oud was, waar ik mijn vader de deur uit zag lopen na de zoveelste ruzie met mijn moeder. Ik zat moederziel alleen in een hoekje in de gang op de grond, bevroren. Mijn moeder troostte mij niet. Het trauma van de gebeurtenis zat vast in mij en ging een eigen leven leiden. 

Tijdens de regressie sessie ging ik terug naar het ijzingwekkende moment waar mijn vader mij aankeek en de deur uitliep en waar de angst mij om het hart sloeg. Op dat moment in de sessie vroeg ik mij af wat er nu in vredesnaam voor oplossing kon komen, zo verloren voelde ik mij op dat moment. Grote verrassing dat de deur open zwaaide en ik als grote liefdevolle mama in de deuropening stond, om mijzelf als kind te troosten. Na het denkbeeldig getroost worden, in de ogen worden gekeken, warmte en medeleven voelen, waar mijn echte moeder dat niet deed, zag ik mijzelf als kind weg huppelen en er was niets meer aan de hand.


Resultaat

Ik merkte al vrij snel dat er e.e.a. bij mij was veranderend. Een paar maanden na de sessie was ik in staat een eind te maken aan de relatie, terwijl ik heel erg gek was op de man in kwestie.

We zijn nu 2 jaar verder en voel ik mij sterk, zelfstandig, heb de liefde voor mijzelf gevonden die ik vroeger nooit gekend heb. Ik herken “foute” mogelijke partners in een oogwenk. Ik offer mij niet meer op, kies voor mijzelf. Ik voel mij niet eenzaam of zielig meer.